Cees Boesveld (57) is een van onze Freight Managers en hij is op dit moment aan het trainen voor de Marathon van Kika op Texel. Hij komt net terug van een langdurige hardlooptraining als we hem spreken. We gaan met hem in gesprek.
17 april ja! Zoals de trainingen nu gaan, gaat het wel goed dus ik denk dat ik er wel klaar voor ben!
Aan het begin van de week start ik met een herstelloopje van zo’n 13 kilometer, om m’n lichaam weer te laten wennen aan de arbeid die ik aankomende week weer ga doen. Dan doe ik dinsdag een interval training. Dat is een stukje snelheid en uithoudingsvermogen trainen, je loopt dan een kilometer en daarna dribbel je 100 meter en dat herhaal je een paar keer. Je zit dan wel hoog in je hartslag, maar dat betekent wel dat je hart en je lichaam daaraan went. Woensdag heb ik dan weer een lichte hersteltraining van hooguit 7 tot 12 kilometer en donderdag is dan weer een duurloop. Tijdens een duurloop kun je wel zelf je tempo bepalen. Zaterdag is echt de dag dat ik een lange duurloop loop, die loop je echt op max 8.1 kilometer per uur, want op zo’n dag leg je meer dan 20 kilometer af.
Ja in principe wel. Als ik ploegendienst heb dan kan ik nog lopen met daglicht, maar ja als ik late dienst heb dan loop ik wel in de avonduren. Nu is het wel gek met die avondklok. Als ik thuis kom dan schuif ik gauw een boterham naar binnen en dan moet ik gewoon gaan. Ik heb er geen moeite meer hoor, want ik blijf in beweging en ik ben buiten.
Dit is mijn derde voorbereiding, maar ik heb er niet eerder een gelopen. Eind 2019 ging een groep trainen voor de marathon in Gent, toen heb ik wel mee getraind. Vervolgens zou ik vorig jaar m’n eerste gaan lopen in Rotterdam, maar door corona ging dat op het laatste moment niet door. Dus m’n lichaam is er wel aan gewend, laat ik het zo zeggen, maar het is echt de eerste keer dat ik ‘m ga lopen.
Ik zag het een aantal keer voorbij komen en dan ga je met jezelf in overweging. Uiteindelijk heeft God het op m’n hart gelegd. God zei eigenlijk tegen me ‘je mag het gaan doen’. Geloof is eigenlijk de drijfveer in mijn leven, het komt altijd op de eerste plaats. Ik ben namelijk in 2015 tot geloof gekomen. Ik kwam uit een huwelijk wat stuk gelopen was en eind 2008 is bij mij fybromyalgie vastgesteld. Dit is een vorm van reuma waarbij je constante pijn ervaart in je spieren en bindweefsel. Op een gegeven moment ben ik m’n baan verloren en kwam ik in een scootmobiel terecht en stond eigenlijk m’n leven stil en op z’n kop. Uiteindelijk strandde ook mijn huwelijk en ben ik een jaar later verhuisd en heb ik het ook daar moeilijk gehad. Toen heb ik besloten een kerk binnen te stappen en ik ben er eigenlijk niet meer weggeweest. Ik geloof dat God mijn leven weer op de rit heeft gekregen.
Eind 2017 woog ik 130 kilo en door gezonde voeding en sport heb ik de eerste stapjes gezet naar een gezond leven en ik weeg nu voor het eerst in 30 jaar onder de 100 kilo. Dus sport helpt me ook wel om gezond te zijn en te blijven, maar ook als het druk is geweest op m’n werk dan trek ik de schoenen aan en dan kan ik m’n hoofd leeg maken.
Nouja, sommige dagen zijn druk laat ik het zo zeggen. Dan is het op de locatie Middenweg even aanpoten. Maar goed, we doen het met z’n allen, we zetten er onze schouders onder en dan gaan we er weer voor. Ik vind VDH daarin ook wel echt een fijne werkgever, je kunt ook gewoon je verhaal kwijt aan je team dus dat maakt die dagen ook wel goed te doen.
Nou, op hele koude dagen wel, maar als je gaat sporten maakt je lichaam een stofje aan waardoor je je beter gaat voelen. Veel mensen met fybromyalgie stoppen met sporten en gaan zitten, omdat het écht zeer doet. Zodra je gaat bewegen, wordt alles soepeler en krijg je meer energie. Eerst gebruikte ik nog morfine als medicijn, maar nu – onder andere door het sporten - gebruik ik helemaal niks meer. Dit komt ook wel door een andere levenshouding, op een gegeven moment heb ik gewoon de knop omgezet, en eigenlijk gezegd dat ik mijn leven niet hierdoor wil laten leiden.
Nou ik wilde het graag voor een goed doel doen. Kika kwam op m’n pad, dus ik ging ervoor. Daarnaast ben ik echt gek op kinderen en ik vind dat kinderen met zo’n ziekte als kanker recht hebben op een toekomst en recht hebben om te leven. Daar wil ik wel mijn steentje aan bij dragen.
Kika ondersteunt onderzoeken naar kinderkanker, dit doen ze vooral in het Prinses Maxima Centrum. Dus door donaties onderzoeken ze eigenlijk een heel scala aan allerlei soorten van kinderkanker. Er overlijden op dit moment nog veel te veel kinderen aan kanker en door het werk van Kika kunnen we hier wat aan doen. Met het geld wat binnenkomt kan Kika weer veel onderzoek doen.
Gewoon iets voor de wereld kunnen betekenen, laat ik het zo zeggen. Ik vind mezelf niet belangrijk en ik wil mezelf daarin ook echt niet belangrijk maken, maar ik wil wel graag een onderdeel uitmaken van het een stukje beter maken van de wereld. En zoals ik net al heb gezegd, vind ik het mooi om ook dit te doen ter ere van God.
Komt goed, ik ga ervan genieten. Ik heb er ontzettend veel zin in!
Wil jij Cees steunen en een bijdrage leveren aan Kika? Via zijn sponsorpagina kun je doneren!
https://www.runforkikamarathon.nl/cees-boesveld-texel-2021